رواية رائعة بقلم الكاتبة رقية

تقولى مالك 
_ مالى منا زى الفل اهوه 
هنكدب زعلانه انتى وجوزك ليه 
_ مش زعلانه هو مسافر فتره وانا بخاف انام لوحدى فالشقه ف جيت انام معاكم لحد ما ييجى 
ماشى كدا كدا مش هعرف اوصل لحاجه معاكى طلاما انتى مش حابه تحكى المهم تعالى ناكل ايس كريم 
_ يلا
.. هتطلبو ايه يا فندم ..
اتنين ايس كريم 
_ لا استنى هناكل حاجة بسيطه عشان جعانه قبل الايس كريم 
تمام تاكلى ايه 
_ هات خمسه كريب 
نعمم !! خمسه !! هتعرفى تخلصيهم 
_ اه منا كدا كدا مش هقدر اكل عشان نفسى مسدوده 
هات اللى طلبته 
.. متأكد يا فندم خمسه كريب 
اه
بعد نص ساعه 
_ محمد 
يا عيونه 
_ جعاانه 
تعالى كلينى ما دا اللى ناقص انتى اتفجعتى ايمتا يابت 
_ بصلى فاللقمه 
قصدك فالمخبز ربنا يعين جوزك على اكلك دا كله وياريته باين عليكى 
رديت بحزن داخلى _ ربنا يعينه
روحنا البيت وكان يوم جميل طلعنى من مود الزعل
تانى يوم لقيت محمد بيصحينى بسرعه 
قومى يا بتتت يا هند جوزك جه من السفر وقاعد تحت 
_ عايزه انام 
يابت بقولك جوزك جه 
رديت بنعس_ ما ييجى هو انا ولية امره و ووووه جوزى !!
البارت الثاني.. روايه جوز هند.. بقلمي رقيه
قومت جرى ونزلت تحت قبل ما يتكلم مع حد ويبان انى مخبيه عليهم زعلى
استريح يا شادى دا انت لسه جاى من طريق سفر والله ما هتمشو غير لما تاكلو معانا 
سفر !!
بصيت ليه بترجى _ ايوه يا حبيبي حمدالله على السلامه 
الله يسلمك 
هاروح اجهز الاكل يكون ابوكى جه نتغدا سوا تعالا معايا يا محمد
رد محمد بطريقه كوميديه بعد اذنك يا ابو نسب عشان ورايا شغل البيت 
حبيبي خد راحتك
_ جاى ليه !!
جاى اخد مراتى 
_ اسمها طليقتك 
دا انتى ذات نفسك مش معترفه ب دا انا هعترف بيه 
_ انا اعترف بيه ما اعترفش دى حياتى الشخصيه متدخلش فيها 
جبتى القسا وه دى منين 
_ البركه فيك
قطع كلامنا دخول محمد يآرب يا ساتر يلا عشان نتغدا انتو كنتو بتتخانقو ولا اى 
وانا اقدر على زعل هند 
نغزته واتكلمت بهمس _ مش هسامحك برضو
اكلنا واضطريت اروح معاه عشان اهلى 
بابا مريض سكر وضغط ف مش حابه اقوله على حاجه تضايقه يتعب ولا ادخلهم ف خلافات 
فالبيت 
نورتى بيتك يا ست البنات 
_ تسلمى يا طنط دا شويه وهطلق ان شاء الله 
يا بنتى ربنا يصلح ما بينكم 
_ ان شاء الله بعد اذنك هطلع اغير وارتاح شويه 
اتفضلى يا حبيبتى
اخيرا الشقه بقا ليها روح 
_ تصدق انك عيل صغير عامل زى اللى بيفضل يعيط على لعبه اول ما بيطولها بيركنها جنبه و لما بتضيع ولا بتتكسر بيعيط عليها 
يا هند كلامك صعب ومش سهل انى استحمله
_ يا جدع وانا اللى كنت حمل انى اسمع تهزيقك وكلامك اللى زى السم 
ما انتى كنتى دايما كنتى بتسمعى وتسكتى اشمعنا المره دى 
_ عشان جبت اخرى اديتك فرص كتير وانت مقدرتهاش كنت بقول معلش يمكن مش قاصده ممكن يتغير بس للاسف انت باصص تحت رجليك وشايف انك ادبست فيا ف خلاص طلقنى 
انا اسف بس طلاق مش هطلقة
_ متتكلمش معايا خالص ومن هنا ورايح
مفيش كلام يجمعنا 
طب وقدام اهلنا !! 
_ محدش يعرف ان فيه بينا مشاكل بس كلو دا لحد ماتتطلقنى
انتى وخداها لعبه !! كل شويه طلقنى طلقنى انتى فكراها بالسهوله دى !
_ هعمل تنازل عن كل شيئ بس طلقنى 
مش عايزه تسمعينى 
_ لا ولو انت راجل وقد كلمتك طلقنى 
لاحظى ان كلامك صعب على اى راجل يستحمله ومدام دى حريتك طب انتى طالق ...
يتبع 
البارت التالت .... روايه جوز هند 
بقلمي رقيه
هل