رواية للكاتبة دعاء خالد
احلى يوم فى حياتى
جاسر بنظره لها احلى من يوم كتب كتابنا يا دودى
خجلت ندى لا لا طبعا احلى يوم فى حياتى هو يوم كتب كتابنا
جاسر بس يوم كتب كتابنا ده مش احلى يوم فى حياتى عمتا
صدمت ندى من كلام جاسر فهى تعشق جاسر بداخلها و تتمنى ان يكون هو ايضا يعشقها
ندى بجد يا جاسر . انت بتتكلم بجد
جاسر اه والله بكلمك بجد
حزنت ندى و فتحت الشباك بجاورها و نظرت منه فى الاتجاه الاخر
ضحك جاسر فى داخله و تيقن ان ندى تعشقه فاغلق الشباك من عنده و ضغط على زر تحكم غلق جميع الشبابيك فعادت ندى للوراء عندما رأت زجاج الشباك يرتفع ثم أوقف جاسر السياره و نظر لها و مسك ذقنها و نظر لها و قال
ندى و عيناها تدمع بشده اصبر على ايه بقى و انت بتقولى يوم كتب كتابنا مكنش احلى يوم فى حياتك
جاسر طب ما انتى لسه قايله ان اهارده أسعد يوم فى حياتك يعنى مش يوم كتب كتابنا برده
ندى من بين شهقاتها انا والله مكنتش اقصد كنت لسه هكمل
جاسر يا حبيبى منا كمان كنت لسه هكمل
ندى هتكمل ايه بقى
جاسر اسكتى شويه و أسمعى
ندى حاضر
جاسر كنت هقول انا فعلا امبارح بتاع كتب كتابنا بقى مش اسعد يوم لان اسعد يوم بانسبالى هو يوم فرحنا يوم نا تبقى معايا فى بيتى يوم مما اصحى و انام شايفك ادامى . فهمتى بقى يا دكتوره
جاسر و بعدين بقى انا قلت كام مره مش عايز اشوف دموعك تانى
ابتسمت ندى و اومات براسها
جاسر قولى بقى يا هانم كنتى هتكملى تقولى ايه
ندى كنت قصدى انها احلى خروجه فى حياتى يعنى
جاسر اهااااااا اوكى هصدقك . ان شاء الله كل ايامك معايا هتبقى احلى ايام حياتك
ندى ان شاء الله
جاسر نروح نتغدى بقى هوديكى مكان تحفه و لا فى بالك مكان معين
ندى لا نروح المكان اللى انت بتقول عليه
جاسر ماشى يا قلبى و علشان كمان عايزك بقى فى موضوع مهم
ووصلوا المطعم و طلبوا الطعام
جاسر بصى بقى يا ندى ..
. الحلقه الثامنة عشر
وقفنا الحلقه اللى فاتت ان جاسر و ندى فى المطعم و جاسر هيكلم ندى فى موضوع
نبدأ
بعد ان طلب جاسر و ندى الطعام
جاسر بصى بقى يا ندى هنتكلم فى موضوع مهم جدا بجد دلوقتى هيحدد كل حياتنا
فرت الډماء من وجه ندى و لاحظ جاسر ذلك
جاسر مټخافيش يا بيبى بصى بقى دلوقتى ان جوزك حبيبك و لا انتى مش بتحبينى
ارادت ندىان تقول له نعم احبك بل أعشقك و لكنها خجلت فصمتت
تنحنحت ندى و قالت شويه
ضحك جاسر و قال طب حركى راسك حتى .. ها بتحبينى
حركت ندى راسها بالايجاب و هى ناظره ارضا
جاسر طب بصى يا حبيبتى انتى دلوقتى هتقوليلى ايه كل اللى مخوفك منى و مخليكى مړعوبه من فكره اننا نعمل الفرح و نبقى مع بعض دايما مدام بتحبينى فأسالى فى كل حاجه مخوفاكى و انا هجاوبك و هريحك بإذن الله
ندى بس انا لو قلت حاجه انت ممكن تتعصب عليا
جاسر لا لا متخفيش وعد مش هتعصب و بعدين انا اللى قلتلك تقولى يعنى متخفيش
بعد ذلك اتى الطعام فقال جاسر يبقى بعد الاكل بقى نتكلم و أخذ قطعه لحم من طبقه و أطعمها لندى بفمها فخجلت ندى و لكنها ابتسمت و اطمانت بعض الشىء و كرر جاسر هذه الفعله عده مرات فتقريبا هو من أطعم ندى فقليلا ما اكلت هى بنفسها فى هذه الجلسه و بعد ان انهوا الطعام طلب جاسر لندى ليمون لتهذأ اكثر اثناء حديثها و طلب لنفسه قهوه
جاسر ها يا دودى قولى بقى كل حاجه علشان دى قعده علشان نشوف القمر خاېف من ايه
ابتسمت ندى
جاسر قولى يا حبيبتى . سامعك
تنحنت ندى وقالت بصراحه انا يعنى خاېفه عموما
جاسر بضحك خاېفه عموما يا نهار اسود هو انا شرير أوى كده !
ندى لا و الله مش قصدى
جاسر طب بالراحه كده قوليلى خاېفه من ايه واحده واحده
ندى حاضر تمام
ندى يعنى مثلا هو لو انا غلطت فى اى حاجه من غير قصدى انت بتتعصب عليا جامد مع انى والله بجد مش بكون عارفه انها هضايقك
جاسر بصى يا حبيبتى انا طبيعتى مبحبش الغلط و بعدين تفاديا للموضوع ده لما اقولك