رواية للكاتبة دعاء خالد الحلقه السابعة و العشرون

عاليه جاسر خلاص انا اسفه بجد
جاسر مفيش كده ده فى حسابك لسه لما نرجع البيت 
ندى طب خلاص يا جاسر يلا نروح 
جاسر متستعجليش على حسابك
ندى   مش عايزه أطلع كده و مش هعرف أقعد و انت زعلان منى
جاسر يلا احنا مش هنهزر ميصحش كده باباكى و مامتك مستنينا 
ندى و مازالت مستمره فى البكاء انا هعتذرلهم 
جاسر مش انتى اللى تقولى ايه اللى هيحصل و هنطلع . يلا 
ندى يا جاسر ..
جاسر   يلا بقول . أمسحى دموعك و يلا 
لم تجد ندى امامها سوى الخضوع لرغبه جاسر حتى لا تزيد حسابها و مسحت دموعها و عدلت من حجابها فى مرآة السياره و نزلت و صعدا معا للمنزل 
فتح محمد باب المنزل و سلم على جاسر اولا 
محمد بابتسامته المعتاده باااااشا . وحشنى ربنا يعلم عاش من شافك 
أبعد جاسر من  رأسه تماما موقفه من ندى فهو بالفعل يحب أهل ندى و لن يظهر لهم اى شى مما بينه و بين ندى 
جاسر بابتسامه مماثله لابتسامه محمد  حبيبى انت واحشنى اكتر معلش شهر عسل بقى و كده أكيد مش هفتكرك فيه 
محمد احم  ايه الاحراج ده 
و سلم عليهم والد ندى ووالدتها و تناولوا الغداء معهم  و بالطبع كان أغلب حديث جاسر مع والد ندى و مع محمد و لم يحدث إحتكاك كثير بينه و بين ندى بل لم يحدث احتكاك مطلقا و انتهت زيارتهم بسعاده و نزلا سويا 
و خلال اتجاههم لسياره جاسر سمعا صوت يينادى بأسم ندى فألتفتت ندى و جاسر ووجوده معاذ فهو بالعماره المجاوره لهم 
معاذ ندى أزيك
جاسر بنظره ناريه له مدام ندى و لا ايه 
معاذ بتوتر اه اه طبعا ازيك يا مدام ندى
جاسرك احنا أكيد  كويسين جدااا الحمد لله عرسان جداد بقى  . عن اذنك بقى علشان متأخرين 
و تركه جاسر واقفا و اخذ ندى للسياره و أنطلق دون ان يوجه كلمه لندى طوال الطريق ووصلوا للفيلا و لحسن الحظ لم يصادفهم احد فى الطريق لغرفتهم . دخلت ندى الغرفه و دخل خلفها جاسر و اغلق الباب پعنف ثم أخذ ملابسه و توجه لحمام الغرفه و خرج مرتديا ملابس نومه  و كانت ندى قد غيرت ملابسها ايضا 
ندى جاسر .. انا..
جاسر  و قد صعد للسرير للنوم شششش أطفى النور علشان عايز أنام 
ندى يا جاسر طب أسمعنى بس 
جاسر   بقول أطفى النور يبقى تطفى النور من غير كلام 
ندى حاضر 
و أعطاها جاسر ظهره وتظاهر بالنوم و صعدت ندى و اغمضت عيناها و هى تبكى و تكتم شهقاتها و كان يسمعها جاسر فلن يسطع ان ينام و ندى حزينه و تبكى هكذا و لكن كيف لم تنفذ كلامه 
لم يستطع جاسر ان يسمع بكاء و شهقات ندى هكذا فهى تمزق قلبه فنفض الغطاء من فوقه و أخذ ملابسه و خرج من الغرفه 
ندى انت رايح فين 
جاسر ايه هأخد الاذن و لا ايه 
و خرج و أغلق الباب خلفه پعنف  و ارتدى ملابسه و اخذ يجوب الشوارع بسيارته لمده ساعتين ثم عاد وجد ندى جالسه و مستنده ظهرها لظهر السرير و اثار البكاء على وجهها و يبدو انها ذهبت فى النوم و هى على هذا الوضع  
جاسر و هو يسندها لينيمها بطريقه صحيحه استيقظت 
ندى جاسر . انا ...
قاطعها جاسر  نامى عدل علشان رقبتك 
ندى يا جاسر ...
صعد جاسر للسرير و بعد قليل غط فى نوم عميق اثر ارهاقه و حزنه .. بالكاد لم تنم ندى ليلتها فتنام و تستيقظ كل عشر دقايق فكيف لها انت تنام و من يعشقه قلبها غاضب منها هكذا . و فى العاشره صباحا استيقظ جاسر و اتجه للحمام و توضا و خرج ليصلى صلاه الضحى فأنتظرت حتى انتهى من صلاته و قبل ان ينهض من وضعه جلست امامة على الارض 
ندى و عيناها تملأها الدموع جاسر لو سمحت اسمعنى . جاسر انا اسفه والله ما كان قصدى. طب زعقلى اعمل اى حاجه انت عايزها بس علشان خاطرى  متسكتش كده . جاسر أرجوك 
نظر لها جاسر و قد  رق  لحالها 
ندى طب بلاش علشان خاطرى و  حياة أغلى حاجه عندك يا جاسر 
جاسر انتى أغلى حاجة عندى 
ندى و قد ازداد بكائها و الله و انت كمان اغلى حاجه عندى . انا اسفه يا جاسر 
جاسر طب و كلمتى اللى متسمعتش دى ايه 
ندى انا اسفه 
جاسر و صوتك اللى على عليا 
ندى يا حبيبى و الله مكنتش أقصد. انا اسفه 
جاسر انا مينفعش معايا تماما الاسف على المواقف اللى زى دى 
ندى پبكاء  طب قلى اعمل ايه و انا اعمله علشان تسامحنى
جاسر طب لو اتكررت اعمل فيكى ايه
ندى اعمل اللى انت عايزه 
جاسر طب انا هسامحك المره دى بس متمناش تتكرر لان متمناش تشوفى رد فعلى وقتها 
ندى حاضر مش هتتكرر ان شاء