رواية رائعة بقلم بيبو

دى متمتش انا هجيبك وهموتك
ولم ينتظر الرد فاغلق الهاتف وزفر فى ڠضب
يسراقالك ايه
وليدمش عايز يتواصل معايا ولا يجيب الشحنه قال ايه خاېف منى لاكون جاسوس
يسرا غبى يعنى هتكون جاسوس وتقتل ابنك
واتجهت ناحيه الباب وهمت ان تخرج تفاجأت بملك امامها تنظر امامها بوجوم
يسرا پصدمه م...ل...ك
ملك بجمودانتى كنتى عارفه
يسراملك...انا
ملك بصړيخانتى ايه انتى وافقتى ان ابنك ېتقتل علشان شويه فلوس
يسرا بثباتايوه فى مانع
نظرت لها ملك نظرات فارغه ثم قالت طب متزعليش لما تخسري الباقيين بقي يا يا يسرا هانم
وغادرت الى غرفتها ارتدت ملابسها وغادرت المنزل باقصي سرعه وجلست على الشط وغابت هناك فذاك الشط لا احد يدخله غيرها 
الحلقة التاسعة 
نام مروان وملك واستيقظوا صباحا افاق مروان فلم يجد ملك بجواره اخذ يبحث عنها فى كل مكان فلم يجدها خرج الى الشط وجدها شارده تنظر الى البحر تقدم منها فلم تشعر به احاطها بذراعيه من الخلف واسند ذقنه على كتفها وقال بهمسحبيبى بيفكر فى ايه
ملك وقد أفاقت من شرودهاحبيبى بيفكر فيك
مروان وقد ادارها ناحيته وقال بخبث طب وتفكرى فيا ليه وانا موجود
ملك وقد فهمت مرادهمروان اتلم
مروان ببراءهانا عملت حاجه
ملك وابتعدت عنه انا لسه هستنى لما تعمل
وركضت من امامه واخذ يركض خلفها حتى امسك بها وحملها على كتفه واتجه نحو المنزل وهو يقولهجيبك هجيبك فاكره نفسك هتهربى منى
وصعد إلى الغرفه واتجهوا نحو عالمهم الخاص بهم وحدهم
بعد مرور ثلاثه اسابيع من الحب والعشق والشغف والسعاده ولكن سرعان ما اختفت السعاده والفرح وسيحل محلها الحزن والبؤس
فى وقت متأخر من الليل مروان يرقد على سريره عارى الصدر تنام على صدره ملك عاريه يحيطها بذراعيه واخذ يحادث نفسه
مروان لنفسههو انا هفضل كده اخدعها واضحك عليها لحد امتى
قلبهومين قالك انك بټخدعها انت مبتخدعهاش انت بتحبها
عقلهبيحبها ده ايه ازاى هيحب بنت اللى قټلت ابوه
قلبهاديك قولتها بنته مش هى هى ملهاش ذنب
مروانوحتى لو انا مبحبهاش ومبحبش حد
قلبهلا بتحبها
مروان پغضبلا مبحبهاش ومش هحب اى حد تانى كلهم طينه واحده وشكل واحد
عقلهفى دى عندك غلط يعنى عايز تفهمنى ان كلهم زى بعض يعنى مرام زى لينا
مروانلا طبعا
عقلهولما هو لا طبعا ليه بتشبهه ملك بلينا
مروان بارتباككده وخلاص
قلبهكده وخلاص انت عايز تجنينى يا بنى ادم البت ملهاش ذنب فى اللى حصلك زمان وهى عمرها ما هتعمل كده لانها بتحبك فعلا وانت عارف كده كويس
مروانبس انا مبحبهاش وانا اتفقت معاك انى مش هحب تانى
القلبالحب مش بايدى يا مروان الحب بايد ربنا ده اولا ثانيا بقي ملك مش زى لينا افهم بقي افهااام
عقلهولو على الفلوس فملك معاها اضعاف اللى معاك يعنى مش عشان الفلوس
مروانيعنى انتوا الاتنين اتفقتوا عليا دلوقتى
العقل بحكمهاحنا متفقناش عليك دايما هيبقى بينا خلاف لاننا عكس بعض بس ده ميمنعش ان الحاجه الغلط احنا بعاد عنها ملك ملهاش ذنب والبنات مش كلها زى بعض فى الحلو وفى الۏحش زى ما فى لينا فى ملك
قلببالظبط انت بتحبها ده ان مكنتش بتعشقها والا مكنتش عملت المناقشه دى من اساسه
مروانانا عملت المناقشه دى بسبب تانيب الضمير
القلبتأنيب الضمير ده لانك بتحبها وبتظلمها وبتظلم نفسك معاها مش عشان هى ملهاش ذنب بس
عقله ويريد ان ينهى النقاشبص يا مروان احنا عملنا اللى علينا وقولنا اللى عندنا وفهمناك كل حاجه بس خليك عارف ان هييجى يوم وټندم على كل لحظه هتبعدها عنك بسبب الوهم اللى انت عايشه ومفهمك ان الحب كله وحش وۏجع وخداع
انتهى النقاش عند ذلك الحد نظر مروان لملك النائمه كالملاك فوق صدره يتأملها كم هى جميله ازاح خصلات شعرها البنى الطويل الناعم عن وجهها وتلمس خدها فابتسمت ابتسامه نعسه فخفق قلبه وضحكت روحه لابتسامتها وفكر هل ابتسامتها ستبقى ان علمت ازاحها مروان برفق شديد عنه وقبل جبينها ثم طبع قبله رقيقه على شفتيها وطبع قبله حانيه على يدها ثم دثرها فى الغطاء جيدا وارتدى ملابسه وخرج يتمشي على احد الشواطىء
حتى وجد شخصا يجلس على البحر ينظر ناحيه البحر وشاردا
اقترب منه وجد مازن يجلس شاردا جلس جواره دون ان ينطق ببنت شفة نظر كلا منهما نظره ذات معنى للاخر ثم ابتسموا ابتسامه باهته ونظر باتجاه البحر وزفروا فى هم وحزن وشردوا
الحلقة العاشرة
منذ اكثر من عام فى غرفه ملك بقصر الصاوى دق بابها فاذنت بالدخول فدخل مراد وهو يبتسم
وجدها تجلس على مكتبها وتدرس
مراد بابتسامهالجميل بيعمل ايه
ملك بهدوءتعالى يا ميدو كنت بذاكر شويه
مراد طب انا جايلك فى حاجه مهمه
ملكايه هى
مرادتعالى واخذها من يدها واجلسها بجواره على فراشها
مراد بهدوءلحد امتى هوفضلى كده يا ملك مش هنشوف ضحكتك بقى
ملك بوجومهى دى الحاجه المهمه اللى عايز تكلمنى فيها
مراد بحزنوهى دى مش مهمه يا ملك انتى اتغيرتى اوى هتفضلى كده لامتى
ملك وهى شاردهلحد ما اقابل معاذ
مرادمعاذ ماټ من اكتر من ٣ سنين يا ملك ٣ سنين
ملكوحتى لو مليون سنه
مراد بترددطب لو خليتك تضحكى
ملك بابتسامه ساخرهازاى بقي
مراد بابتسامه