رواية رائعة بقلم الكاتبة مروة المحمدي

فى حاله وحاله بناته أقبل عليه شاب وقف أمامه ويبدو عليه علامات التردد نظر اليه عبد الحميد مستفهما فلم يتحدث الشاب فقال له عبد الحميد : 

 خير يا ابنى فى حاجه 

عدل الشاب من وضع عويناته التى يرتديها وقال فى ارتباك : 

 حضرتك أستاذ عبد الحميد منصور

 أيوة يا ابني أنا

 أنا يعني حضرتك أنا وائل

انتظره عبد الحميد ليكمل كلامه لكن الشاب صمت فقال له : 

 أهلا بيك يا ابنى اتفضل اعد

فجلس الشاب وقد ازداد ارتباكه قائلا : 

 أنا كنت عايز أتكلم مع حضرتك فى موضوع يعني أنا يعني بنتك ريهام

قال عبد الحميد بسرعة : 

 مالها ريهام بنتى جرلها حاجة فى الكليه 

أسرع الشاب قائلا : 

 لأ لأ هى كويسه أنا لسه شايفها من شويه 

تصاعد ڠضب عبد الحميد قائلا : 

 يا ابنى اتكلم مش فاهم منك حاجه

 احم احم يعني أنا كنت عايز أقول لحضرتك انى عايز ريهام

قال الأب فى ڠضب : 

 اللهم طولك يا روح يعني ايه عايز ريهام 

 قصدى يعني أنا عايز يعني أنا وهى نتجوز

هدأ عبد الحميد قليلا وهو يرمق الشباب بنظرات غيظ فقال الشاب : 

 بصراحة يا أستاذ عبد الحميد ماما قالتلى انى أجى لحضرتك عشان أقول لحضرتك اننا عايزين نزوركوا فى البيت 

 طيب يا ابنى يشرفنى ده طبعا بس فرح بنتى الكبيره كمان أربع أيام فلما يخلص الفرح الأول وأطمن عليها نبقى نشوف موضوع ريهام

 طيب يا أستاذ عبد الحميد ياريت تحدد معاد عشان أقول لماما عليه

نظر اليه عبد الحميد شزرا وقال له : 

 قولها اسبوع كده وان شاء الله تشرفونا فى البيت

قام الشاب ومد يده وسلم عليه وقال بفرح : 

 متشكر جدا لحضرتك ومبروك لبنتك الكبيرة السلام عليكم

 وعليكم السلام

الفصل الخامس عشر 

Part 15

 عمر انت ليه متغير معايا

قالت نانسي هذه العبارة أثناء جلوسها مع عمر فى أحد المطاعم رد عمر قائلا : 

 مش متغير ولا حاجه يا نانسي بس الفترة اللى فاتت كنت مشغول جدا وكمان كنت بسافر المزرعة كتير عشان انتى عارفه ان أمورنا مش مظبطه هناك

 مش انت خلاص شغلت واحد صحبك فيها 

 أيوه بس مش هطمن الا أما نخلص الرش ونشوف النتيجه ونعرف هننقذ أد ايه بالظبط من المحصول

 أنا يا عمر مغلطاك بصراحه يعني ازاى تسيب ادارة مزرعه كبيرة كده لواحد أول مرة يشتغل عندك

احتد عمر قائلا : 

 أولا أيمن ده صاحبي وأخويا مش واحد من الشارع ثانيا أيمن مش بيشتغل عندى أيمن بيشتغل بنسبه يعني أكنه بيشتغل فى ملكه

احتدت نانسي هى الأخرى : 

 وانت شايف ان ده صح عمر انت كده بتطمع الناس فيك

 نانسي لو سمحتى أقفلى على الموضوع أنا أدرى بشغلى أنا مش عيل صغير لا اسألى عنى فى السوق كويس وانتى تعرفى مين هو عمر الألفى

 طبعا يا حبيبى عارفه وواثقه فى قدرتك على ادارة شغلك

غير عمر الموضوع قائلا : 

 أنا خلاص يعتبر خلصت تعديلات الديكور فى الجناح بتاعنا فى الفيلا مفضلش غير اننا ننزل نختار الأثاث سوا

قالت نانسي بتبرم : 

 انت لسه مصر اننا نعيش عند أهلك فى الفيلا ليه يا عمر ميكنش لينا مكان خاص بينا

قال عمر وقد ضاق ذرعا : 

 نانسي احنا فتحنا الحوار ده مليون مره وكل مرة بعيد نفس الكلام ماما وبابا ملهمش غيري وبابا معظم الوقت فى الشغل أو مسافر وأمى لوحدها طول اليوم ايه اللى يخليني أعيش فى مكان تانى وفيلتهم طويله عريضه هيكون لينا فيها مكان خاص بينا يعني اكنك عايشه فى شقه مستقله خاصه بيكي بس الفرق ان الشقة دى هتكون جوه فيلتنا 

رسمت ابتسامه صغيره على شفتيها قائله :

 خلاص يا حبيبى اللى تشوفه

صمت عمر قليلا ثم نظر اليها قائلا : 

 نانسي انتى حسه اننا مناسبين لبعض

قالت بدهشة : 

 مش فاهمة قصدك ايه

قال فى حيره : 

 مش عارف ساعات بحس اننا مفيش حاجه متفقين عليها

 عمر انت معدتش بتحبنى 

 لا بحبك وعيني مش شايفه غيرك بس حاسس ان عقلى مش بيبطل تفكير

حاولت نانسي معرفة ما يدور فى عقله قائله : 

 بتفكر فى ايه بالظبط

 لا متحطيش ببالك ويلا عشان نطلب الأكل

 طيب قولى الأول انت مسافر المزرعة تانى امتى 

 مسافر بكرة ان شاء الله

 طيب انت مش وعدتنى انك هتاخدنى معاك

 خلاص مفيش مشكلة لو عايزة تيجي تعالى بس شوفى ظروف مامتك وباباكى الأول

قالت نانسي بدهشة : 

 مامي وبابي ليه هما هييجوا معانا 

نظر اليها عمر نظره طويله ثم قال : 

 أمال هنعد أنا وانتى فى بيت المزرعة لوحدنا ! هناك بلد أرياف مش زى