رواية رائعة بقلم الكاتبة نجلاء إسماعيل
انت ابني رحمه خسړت ابوها وسندها وكان لازم اكون لها الاب دا مينفعش تسمع من برا ان امها حامل ياسر انا عارف ي بابا كل دا بس انا قصدي طنط هدى هي ال تقولها ادهم سبني افكر ف الموضوع دا دا حتى هدى مش عايزاني اقولها ياسر ي بابا اكيد طنط هدى متقصدش بس هي عارفه بنتها اكتر مننا صح ادهم طيب ي ياسر لحد م ف يوم ادهم قاعد معاها ادهم بفرحه وهقولك خبر يفرحك كمان ي رحمه يحبيبتي مامتك حامل واخيرا هتجبلك اخ يونسك رحمه.... يتبع.... رحمه ولاول مره من فتره كبيره تتكلم حامل ادهم ايوا ي حبيبتي رحمه من مين ادهم بضحك اي السؤال دا اكيد مني ي رحمه انتي فقدتي الذاكره ولا اي رحمه انا عايزه اخرج من المستشفى دي ادهم طيب استني اروح اسأل الدكتور ينفع تخرجي ولا لا خرج ادهم وساب ياسر مع رحمه ياسر باصصلها بخۏف خاېف تقول اي حاجه ل ابوه بس رحمه كانت بصاله ب ابتسامه ياسر رحمه انتي كويسه رحمه..... ياسر رحمه ردي عليا
حقك عليا ي ياسر مكنتش اعرف End flash back رحمه من يومها وانا مغفله