رواية كاملة بقلم شيماء حمادة

الدكتوره العفو وبتخرج اول مبتخرج فيروز بټنفجر من العياطفيروز بتكون قعده على السرير بټعيط يحيى بيدخل جرى عليها ويخدها فى يحيى يقلق حقيقى حبيبتي مالك فيروز بعيط وبهستاريه ابعدددددد عنى وتفضل تتحرك حركات عشوائية علشان يسبها يحيى بيتحكم فيها اكتر فيروز اهدى اهدى وفهمنى فى اى فيروز اى ده يايحيى اااااااى ده يحيى بيكون مصډوم ومش عارف يرد عليه يقول اى فيروز بعيط اكتر و ضعف رد عليه قولى اى ده يحيى بتوتر استنى هفهمك فيروز تفهمنى اى ها تفهمنى اى تفهمنى انك استغليت ضغفى وثقتى فيك يحيى اهدى وهعرفك انا عملت كده ليه فيروز بكسره انت عارف انت عملت اى انت ادتنى كل حاجه وفى ثانيه خد كل حاجه عيشتنى حلم حلو وفوقتنى على . بس بجد شكرا شكرا على الوهم اللى عيشتهولى يحيى بحزن فيروز افهمى بس انا عملت كده علشان...فيروز علشان واحده زاى عاميه مابتشوفش متنفعش تكون ام اولادك يحيى ارجويكى يافيروز افهمنى فيروز طلقنى يايحيى يحيى پصدمه انتى بتقولى اى فيروز بجمود زاى ما سمعت طلقنىيحيى مستحيل اعمل كده انتى هتفضل مراتى طول العمر فيروز يبقى هقتل نفسى انا مش عايزه اعيش مع واحد خان ثقتى فيه دا انا كنت بثق فيك اكتر من نفسى يحيى اهدى بس اهدى فيروز بهستاريه متقوليش اهددددى متقوليش اهدى وبتقع وتغيب عن الوعي يحيى بيجرى عليها ويشلها ويحطها على السرير ويطلع فى البلكونه بعد مرور عدة ساعات بتصحه فيروزيحيى بكسره وحزن فيروز ارجوكى اسمعنى اعرفى انا عملت كده ليه فيروز بجمود مزيف يحيى انا مش هتنزل عن قرارى يحيى طب بصى انا هسيبك فطره ترتاحى وتكونى هداتى بس مش هقدر ابعد عنك للابد انتى بتقتى قطعه منى خلاص ومستحيل افرد فيها فيروز بعيط انا عايزه امشى من هنا مش قادره اسمع صوتكيحيى قلبه بيوجعه من الكلمه اوى بس بيعزرها يحيى طيب يلا قومى هوصلك شقتك ولما تهدى رنى عليه ونا هفهمك كل حاجه فيروز بجمود تمام هحضر الشنط يحيى هوصلك وبعدين الشنط هتجيلك على الشقه فيروز ماشى بتقوم وبترفض مساعده يحيى ليها في العربيهيحيى بيكون بيوصل في الروز للشقه بتاعتها كانت ساكنه فيها هي وامها قبل ما تجيله المستشفى ويتجوزهيوصلوا قدام الباب العمارهيحيى فيروز احنا وصلنا بس بالله عليك ما تغيبي على تتصلي بيا لان انت مش عارفه اليوم بيعدي في بعدك عامل ازايفيروز مش بترد وبتكون نازلهيحيى بيمسك ايديها بيديها التليفون يحيى هستنى مكالمتك بفارغ الصبربتنزل دمعها وبترفض اللي هو يوصلها لحد الشقه يحيى بيمشى وراها ولما بترفض بيخلى عماد هو اللى يطلع معاها وبيوصيه عليها وبيديله فلوس وبيقوله كل يوم يطلع لها الاكل واى حاجه هى عايزها فى بيت عمرعمر بيدخل بيلقى يحيى قعد وبين عليه أنه مخڼوق عمر بقلق مالك يا يحيىيحيى فينك مستنيك من بدرىعمر كنت في الجامعه .وقالى بقى مالك يحيى بتنهيده فيروز عرفت انى بديها حبوب منع الحملعمر پصدمه اى .انت

بتهزر صحيحيى بضيق لا عمر بتستفهام طيب عملت كده ليه دى بتحبك و انت.. وبيسكتيحيى حتى انت ياعمر .طب والله بعشقها مش بحبها بس عمر امال عملت كده ليه يحيى انت عارف ان هى مش هتنفع تكون ام وان هى محتاجه اللى يسعتها ازاى هتاخد بالها من عيال ومسؤوليه هى مش قدها عمر بس انت غلطان يحيى كنت اتكلم معاها وخد رأيها وهى اكيد كنت هتوفق .مش تستغفلها وتحسسها بعجزها يحيى وانا قولت مش هتعرف و كمان مكنتش عايز اجرحها عمر اديك جرحتها . هتعمل اى دلوقتى يحيى مش عارف هسبها تهدأ وبعدين احول افهمها بتمر الايام واللياليوفيروز رفضه كل محولت يحيى و رفضه الاكل اللى عماد بيجيبه ليها وكمان مش معاها فلوس واللى ۏجعها اكتر من كل ده أنه وحشها ومبخرجش من بالها بس اول متفتكر ان هو خادعه بتدايق وبتكون مش بتقرار أنها تتصل على عمها علشان تاخد مرثها بتمسك التلفون وبتقول اتصال عمى رجب ثوانى والتليفون بيرن عليه رجب الو فيروز عمى رجب ازيك رجب كويس عايزه اى فيروز بحزن طيب اسال عليه حتى قولى انتى عامله اى ده انا بنت اخوك رجب وهسال ليه ما انتى زى القرده اهو فيروز ى طب انا انا كنت عايزه فلوسرجب بضحك فلوس .اه فلوس . منين ياحسره ما انتى عارفه اللى جاى على قد اللى رايح والارض مش مكفيه همها فيروز ارض اى اللى مش مكفيه همها ده انت لوحدك عندك خمس فدادين غير نصيب بابا اللى هما قدهم برضوا رجب الله اكبر انتى بتقرى علينا يابت وبعدين الخامسه دول كانوا زمان دلوقتي معنديش غير فدان واحد فيروز اه مهو واحد بس ملكك ولبقى مجره وبتاخد فلسوهم كل شهررجب فلوس اى ياحسره