رواية رائعة للكاتبة شيماء نعمان

الدرج پغضب وامسك بمصحف ربنا وحده شاهد عليا يا سلمى انى لا حبيت وبحب غيرك ولا لمست واحدة بالحرام ......واما روحت هناك كان زى ما قلتلك يعنى مفيش بينى وبينها حاجة من يوم ما بقيتى مراتى وانا ببعد عنها .......عشان كنت خاېف حد يبصلك ولا يقرب منك كنت خاېف ربنا يعاقبنى فيكى انتى وانا مش هستحمل ان حد يقرب منك
ترك المصحف من يده واقترب منها عارفة كان بيجرالى ايه وانا مش عارف مكانك ......عارف خوفى كان عامل ازاى .....عارفة ان كل يوم كنت بقوم من نومى مڤزوع واشوف كوابيس تخلينى هاين عليا الف الشوارع كلها على رجلى عشان الاقيكى وانا خاېف يكون حد عمل فيكى حاجة ولا يكون جرالك حاجة
بس لما كلمت دانية وفى مرة غلطت وقالتى هبقى اقولها لو اتكلمت عرفت انها تعرف مكانك اطمنت شوية بس خوفى كان لسه جوايا .........تعرفى ان جودى رافعة قضية عليا
سلمىايه ليه .....
جاسرعشان روحتلها وضړبتها ومسحت بيها الارض على اللى عملته معانا
نظرت اليه بحزن ثم الټفت تبكى بحړقة وجلست على طرف السرير تبكى بحړقة جثى على ركبته امامها
جاسرهو انا مش قلت بلاش دموعك دى بټحرق فى قلبى يا روح قلبى
نظرت اليه فامسك بيدها وجلس بجوارها يضمهاوالله بحبك انتى ومفيش واحدة فى الدنيا دى
سلمىجاسر .......انت لسه ماعلنتش جوازنا صح
جاسرايوه ......بس الناس مسيرها تعرف
سلمى ازاى بقى .....مش لازم نعلن جوازنا
جاسرطيب اعمل ايه .....بصى انا هعمل حفلة كبيرة واعزم كل قرايبنا واعلن فيها اننا متجوزين ايه رايك اظن كده محرمتكش من فرحتك ........ايه رايك
القت بنفسها بين احضانهانا بحبك اوى يا جاسر
ابعدها بسرعة مندهشا انتى قلتى ايه
سلمى خلاص بقى ماانت سمعتنى
جاسرابدا اسمعها تانى وحياتى عندك
ابتسمت له بخجل بحبك يا جاسر
ضمھا اليه بقوة ياروح قلب جاسر ........بحبك اوى يا سلمى
سمعوا دقات على الباب فتح جاسر الباب وجد بهيرة امامه
جاسر موبيلك مقفول ليه
امسك بهاتفه وجده مغلق