رواية جديدة بقلم فاطمة عيد
صوت محدش جه !! مع ان صوتى كان عالى
تشاورلها تانى بحركات كتير
ديالا وانا اش عرفنى انها اوضته انا صوتت عشان مكنتش شايفاه ولما شوفته خۏفت كنا على السرير وفى الاوضه لوحدنا وهو شكله عصبى وصعب اصلا خۏفت بجد معرفتش اتصرف
نورين تشاورلها بحركات وبعدين تشدها لحضنها وتطبطب عليها
ديالا مش زعلانه خلاص هحاول انسى اللى حصل
ديالا ادخل
تدخل منى الاوضه يقفوا الاتنين ويبصولها
منى صباح الخير يا حبايبى
ديالا صباح النور
نورين ابتسمتلها بس ودا منى ابتدت تستغربه وهو صمتها من وقت ما وصلوا
منى تعالو يلا الفطار جهز
ديالا حاضر يا طنط
منى نمتوا كويس امبارح
ديالا بتوتر اه الحمدلله
منى تبتسملها وتبص لنورين
منى وانتى يا حبيبتى
نورين تشاورلها بمعنى الحمدلله منى متفهمش حركتها
منى باستغراب مش فاهمه ايه دا !
منى باستفسار هى نورين بكماء
ديالا بحزن بتحاول تداريه ايوه
نورين كمان تضايق وتفتكر كل اللى حصلها فى الحاډثه دى وڠصب عنها دمعت منى لاحظت زعلهم هما الاتنين ففضلت تنسحب فورا
منى متتأخروش طيب
ديالا تشاورلها بمعنى حاضر واول ما منى تخرج ديالا تكلم نورين وتطيب بخاطرها عند أمير وصل هو ودنيا مطار ايطاليا وركبوا تاكسى وفى طريقهم للبيت
على الاقل ارتاح شويه من السفر انت كده بتتعب جسمك
أمير معلش يا حبيبتى الشغل مستعجل
دنيا طب خلى حد تانى يشوفه وريح انهارده بس
أمير يبصلها ما لو كان ينفع مكنتش قطعت الاجازه يمسك ايدها ويبوسها ساعتين بالكتير وهكون عندك ونقضى اليوم سوا
تبتسم وتسند على كتفه يعدى الوقت ويوصلوا البيت ينزلوا من التاكسى وامير يحاسب السواق وبعدها ياخد الشنط ويمسك ايدها ويدخلوا الجنينه وصلوا قدام الباب يخبطوا يفتحله مروان
امير قولنا حمدلله على السلامه الاول
مروان حمدلله على السلامه ايه اللى جابكو !
دنيا بضحك مش عاوزنا نيجى ولا ايه !!!
مروان يضحكلها لا يا دودو تعالى لوحدك من غير القفل دا
امير انا كده كده ماشى
مروان فى رعايه الله
امير انت مش طايقنى ليه يلا
مروان بضحك مش عاوزين زحمه رجاله هنا عندنا مزز
مروان انت عارف !
امير ايوه ابوك قالى
مروان اومال احنا معرفناش ليه مش عايشين معاكو فى نفس البيت
امير مش معترفين بيكو اساسا خد الشنط طلعها وادخلوا يلا هخلص كام حاجه كده واجى
مروان وهو بياخد الشنط متجيش خالص
امير يخبطه ف كتفه ويمشى ودنيا تضحك
مروان قمر بيضحك اول مره اشوف قمر بيضحك
دنيا تضحك اكتر انت اى حد تعاكسه كده
مروان عشان انا قلبى كبير وبجبر بخاطر اى حد
تخبطه فى دراعه جامد
دنيا بغيظ مصطنع تجبر بخاطرى دا على اساس انى مش قمر
مروان بضحك قمر ايه بقى بالكرنبه دى
دنيا بضحك انت مش متربى يلا
مروان ببرود ممزوج بابتسامه الله يعزك
تضحك ويدخلوا وتسلم على الكل
منى يلا خشى اغسلى ايدك وتعالى افطرى معانا
دنيا بتعب مش قادره والله يا ماما ھموت وانام
محمد كلى اى حاجه ونامى
دنيا والله ما قادره يا بابا و
تقاطعها منى عشان صحه البيبى بس كلى وهعملك كوبايه لبن بالعسل وبعدها تنامى
دنيا يا ماما مش قادره لو كلت هرجع
منى عشان خاطرى هتكسفينى
يقاطعها مراد يا جماعه لو الاكل مضايقكوا اوى كده هاكله انا
مروان هى حامل فلازم تاكل انت حامل
مراد يبصله بقرف لا انت اللى حامل يا سكر
محمد بصرامه اولاد عيب كده
الاتنين يسكتوا ودنيا تقعد ڠصب عنها تاكل
محمد اومال امير فين
دنيا يبان على صوتها الزعل عنده شغل
محمد اه يبص لمنى نورين وديالا منزلوش ليه
منى قولتلهم وزمانهم تقطع كلامها اول ما تشوفهم
نازلين اهم جم اهم
ينزلوا ويسلموا عليهم كلهم ودنيا ترحب بيهم جدا مروان ومراد يسلموا عليهم ويوشوشوا بعض
مروان بصوت هامس بص ام بنطلون ابيض دى ليا خد انت التانيه
مراد بهمس لا التانيه دى رفيعه اوى خدها انت هتعملوا تعادل
مروان قصدك ايه يعنى انا جسمى رشيق جدا اصلا
مراد اشفط كرشك الاول بس
مروان بحرج مصطنع طب خلاص هاخد ام فستان عينها احلى اصلا
مراد بابتسامه اتفقنا يا زميلى
يركزوا فى الاكل وبابهم يخلص اكل ويقوم ومنى تقوم وراه توصله للباب مروان يستغل اللحظه ويكلم نورين
مروان القمر هيدرس ايه هنا بقى
نورين تشاورله لكن مفهمش ديالا ترد
ديالا فى كليه العلوم
مروان اه
يبص لنورين
