رواية رائعة بقلم الكاتبة نورهان رضا
بقولك قولى اللى فى قلبك خرجى طاقتك دلوقتي تقى بصيت لفارس وقامت ضړبته بالكف وقالتله انت حيوان وكلب ومخادع انت انسان حقېر انت اصلا مش انسان فارس جاى على تقى استخبط تقى ورا رعد رعد زق فارس وقاله رايح فين فارس ابو الحسن يضرب من واحده زى دى هدفعكم التمن غالى اوى اوى وساب ابوه ومشى ابو الحسن اظن كده مش هندفع فلوس الشرط الجزائى شاور رعد بايده خرج ابو الحسن ورا ابنه تقى بصيت رعد بعين مليانه شكر ليه رعد قلبك خف دلوقتي تقى جدا جدا يارعد مى خرجت واو والله القعدة هنا ممتعة جدا ولا اكنى فى سينما انا هقيم هنا رعد انتى اى جابك هنا مى انا رعد ايوه تقى هى اللى قالتلى تعالى بص رعد لتقى وبعدين مشى وهو ماشي قال لمى اعملى اكل النهارده علشان صاحبتك تعبانة مى هو انا شغالة عندك ولا ايه ضحك رعد ضحكة مستخبية ومشى فى جانب اخر ابو الحسن بيجرى ورا ابنه فارس انت مچنون عاوز ايه ابو الحسن استخدم عقلك لو مرة واحدة فارس استخدم عقلى ازاى ابو الحسن اركب العربية واحنا ماشين هقولك ركبوا العربية ومشيوا ابو الحسن الشغل دا سياسية مش تكبير دماغ افهم الواضح ودا الاكيد من اللى شوفته ان رعد بيحب البت دى اوى ومستعد يعمل اى حاجه علشانها والبنت
انت لازم تعكنن عليا لازم يعني تقى لا مش يقصد حاجه اتفضل كل بالهنا اسامة الله يهنيكى ياقلبى رعد اتكا على كتفه بقوة اسامة كح رعد لا لا خد اشرب معايا ياقلبى تقى اتفضل معايا اهى رعد ريحى نفسك انتى انتى لسه تعبانة خد يااسامة الماية اهى اسامة خد الماية وقال هتقعد يعني ولا هتفضل واقف ورايا اقعد رعد جنب تقى وسيف اسامة وهو بياكل بيبص لتقى وهى بتاكل سيف بحب وحنان رعد انتبه ليه مسك رعد المعلقة واتكى عليها من الغيرة وبعدين قال اسامة اسامة نعم سيف قاطعهم وقالهم لا كلام على طعام رعد بصله سيف انا قولتها صح ياماما تقى بضحك ايوه شطور رعد مين قالك كده سيف ماما اسامة باركه الله فيكى بجد ياقمر رعد نغزه فى جنبه وقال مش قالك لا كلام على طعام ضحكوا كلهم عليهم بعد الاكل اسامة اخد سيف علشان يبدا بجلسات المشى مى خدت تقى مى مين المز دا تقى ما قولنالك دا الدكتور اسامة مى دا انا هاخد رقمه دا اى العسل دا تقى بطلى فضايح سيف ماما انتى فين ياماما جريت تقى عليه فى اى ياسيف تقى بصيت واڼصدمت اول مره سيف يقف على المشايه رعد عينه دمعت وتقى عيطت من الفرحة سيف انا شاطر صح
